Dirk van Genderen.NL

Columnist, publicist, spreker

Veroordeeld… afgeschreven… (6 reacties)

Geplaatst op donderdag 23 juli 2015, 11:39 door Dirk A A

Wat oordelen christenen soms onbarmhartig over hun broeders en -zusters. Ze weten vaak precies hoe men behoort te denken, te geloven en doen, en o wee, als iemand iets doet, zegt of gelooft wat daarbuiten valt. Dan is het soms direct over en uit. Veroordeeld. Afgeschreven.

Is dit een houding die gelovigen past? We zijn geroepen te strijden voor de waarheid, ja zelfs te strijden tot het uiterste voor het geloof dat eenmaal de heiligen is overgeleverd (Judas:3). Wat de leer betreft, moeten we waakzaam en alert zijn en zijn we geroepen de werken van de duisternis te ontmaskeren.

Naar onze medemens toe past ons echter grote bescheidenheid. Als we beseffen dat de Heere ons genadig is geweest, dan laten we het wel uit ons hoofd onszelf boven anderen te verheffen.
Durven mensen met hun noden bij ons te komen, omdat ze weten dat wij met ontferming over hen bewogen zijn en niet direct klaarstaan om hen te veroordelen? Durven mensen die gestruikeld zijn, bij ons aan te kloppen, omdat ze weten dat wij zullen helpen hen weer op te richten?

Het risico van zo’n open houding naar struikelende en gestruikelde medegelovigen is wel dat we hun zonden goed gaan praten. We kunnen zo begaan zijn met hun lot, dat het ons niet meer lukt onderscheid te blijven maken tussen zonde en zondaar. God is immers liefde, houden we onszelf en hen voor. Dat is ook zo – gelukkig wel – maar laten we Zijn liefde niet uitspelen tegen Zijn rechtvaardigheid en Zijn heiligheid. Hij kan de zonde niet gedogen.

Denk eens aan de Heere Jezus. Juist Hij trok Zich het lot aan van mensen die door de samenleving met de nek werden aangekeken vanwege hun daden. Een ontmoeting met Hem veranderde hun levens. Hij accepteerde hen voor honderd procent als mens, maar ze wisten absoluut zeker dat ze radicaal moesten breken met hun zondige leven.

De een is misschien gestruikeld op seksueel gebied, een ander op religieus terrein, weer een ander in materieel opzicht.
1 Korinthe 6:10 spreekt over afgodendienaars, overspelers, schandknapen, mannen die met mannen slapen, dieven, hebzuchtigen, dronkaards, lasteraars en rovers. En het kost niet veel moeite om deze lijst nog langer te maken. Zij zullen het Koninkrijk van God niet beërven, waarschuwt Paulus.

Maar daar stopt het niet. De Heere wil hen redden. Of wij dat nu leuk vinden of niet. Lees maar, het volgende vers: ‘Sommigen van u zijn dat wel geweest, maar u bent schoongewassen, maar u bent geheiligd, maar u bent gerechtvaardigd, in de naam van de Heere Jezus en door de Geest van onze God.’
Wat een genade! Wat een wonder! Daarom roept God ons op met ontferming bewogen te zijn over mensen, medegelovigen wellicht, die gestruikeld zijn. Wie volhardt in zijn zonden, zal het Koninkrijk niet beërven, maar wie zich laat afwassen, heiligen en rechtvaardigen door de Heere Jezus Christus, is gered.

Wie deze genade van God in zijn of haar eigen leven ervaren heeft, zal milder worden. Schieten wij niet vaak te kort in het betonen van genade aan anderen, of ze nu gelovig zijn of niet? Veroordelen wij niet te snel?
Zijn wij meer dan struikelende pelgrims, op weg naar de eeuwigheid? Laten degenen die niet gestruikeld zijn, daar allereerst de Heere voor danken en daarna om zich heen zien om anderen bij de hand te nemen, zodat ook zij weer verder kunnen lopen.

Zeker, de Heere is zeer barmhartig en zeer genadig. Dat is heel goed nieuws voor ons allemaal. Misschien kijkt u neer op een medebroeder of –zuster die in uw ogen een zeer grote zondaar is. Laten we ons niet verheffen boven anderen en luisteren naar wat Paulus zegt: ‘Mij, de allerminste van alle heiligen, is deze genade gegeven, om onder de heidenen door het Evangelie de onnaspeurlijke rijkdom van Christus te verkondigen’ (Efeze 3:8).

Het spreekt mij altijd weer aan om in Mattheus 9 te lezen dat er van de Heere Jezus staat dat Hij met ontferming bewogen was over de schare die Hem volgde. Mensen die op zoek waren naar tekenen en wonderen, die gebukt gingen onder alle regels die de religieuze leiders hun hadden opgelegd.
Het was Zijn verlangen dat ze Hem zouden leren kennen als hun Heiland, hun Verlosser. Het is mijn gebed: ‘Heere, schenk ons Uw ontferming voor de mensen om ons heen.’

Dirk van Genderen

6 Reacties

  1. rene postma zegt:
    Geplaatst op donderdag 23 juli 2015 om 13:25

    Ja, zeker, wij moeten begaan zijn met een ieder die de Here Jezus niet kent. Met ontferming en bewogenheid, in liefde als een dienaar naar de mens die deze liefde niet kent. Als een dienaar, met een barmhartig hart. Zonder aanzien des persoons. Ondergeschikt aan de heilige geest die ons voedt, om mededogen,..voor de medemens die de Here niet kent. Wetende dat wij de volheid ervaren van de liefde van de heilige geest, die de menselijke geneugten van de zonde radicaal teniet doen. Deze liefde is groter en goddelijk, deze liefde is voor eeuwig. Dit is de waarheid die geschreven staat in de bijbel. De waarheid die dit verkondigde is de Here Jezus.
    Ook zoals Dirk beweert naar christenen die op ons neerkijken, en anders denken. Zijn zij wedergeboren, kennen zij Jezus. Hoe is hun geschiedenis van het verleden. Hebben zij een diepgaande relatie met de Here Jezus. Laat ons hier, de minste in zijn.
    Pas op met de zonde, het kwaad schuilt als u medebewogen bent met een ieder. Houd uw huis vrij van de zonde, bedenk wat u binnenhaalt. U die vol bent van de heilige geest, houd gepaste afstand van het kwaad, zowel voor uw geliefden als u zelf. Wees overtuigd van uzelf dat u sterk genoeg bent, dat u de zonde kan weerstaan.
    Bedenk dat u de goddelijke waarheid evangeliseert, denk aan uw voorganger apostel Paulus,…medebewogen met een ieder, barmhartig, ..zijn genade van de Here was genoeg. Maar week niet af van de waarheid, hij verloochende zichzelf niet, ook niet ten opzichte van de Here Jezus .
    Hèt menselijke, het aardse, kan niet op tegen de liefde, het goddelijke, onze vader.
    Verheug u dat wij hem kennen, en bedenk hoe dankbaar wij moeten zijn. Laten wij anderen hiervan deelgenoot maken.

    Vr gr rene postma

  2. Peter zegt:
    Geplaatst op donderdag 23 juli 2015 om 14:37

    Mattheüs 9:36 En Hij, de scharen ziende, werd innerlijk met ontferming bewogen over hen, omdat zij vermoeid en verstrooid waren, gelijk schapen, die geen herder hebben.
    37 Toen zeide Hij tot Zijn discipelen: De oogst is wel groot; maar de arbeiders zijn weinige;
    38 Bidt dan den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote.

    Beste Dirk,
    Zijn dit jouw prioriteiten, in deze overdenking?
    De zonde haten? En bewogen zijn met het lot van de naaste?
    Nou, prima! Dat is de kracht van het Evangelie. Als wij aankomen in de genade van God, dan wordt ons opengedaan door een liefdevolle Vader. Zijn vernuft weet voor elk probleem de juiste oplossing, en meer. In Zijn genade lacht het leven ons toe.

    In het midden van een conflict.
    Wat gaat er gebeuren met ons, ouderen, en onschuldige, beeldschone kinderen die voorbij fietsen, nu wij vierhonderd Syriërs opvangen in de wijk? Allemaal mannen in de militaire leeftijd?
    Is dat geen contingent Al Qaeda? Soldaten waarmee de socialisten onze volksbuurt willen gaan islamiseren?
    Diepe zucht. Een levensgevaarlijke situatie. Een levensgevaarlijke situatie?
    Ik heb er een kijkje genomen en zag op een binnenplaats zorgelijke gezichten en een spelletje basketbal.
    Het Evangelie kun je daar niet verkondigen. De taal. En ‘Security’ staat dat niet toe. Maar ik heb gehoord dat sommige mannen christelijke samenkomsten bezoeken in de stad.

  3. San zegt:
    Geplaatst op donderdag 23 juli 2015 om 21:08

    Beste Dirk,

    Dankjewel voor deze genadige woorden! We zijn geen van allen zonder zonde. Maar sommigen hebben hier meer besef van dan anderen!

    San

  4. Bertus zegt:
    Geplaatst op zaterdag 25 juli 2015 om 19:12

    Hoe vaak oordelen en veroordelen wij mensen, alleen maar door: “Het van horen zeggen” van anderen. Het zogenaamde roddelen. Kwaad spreken over mensen, terwijl men niet kan getuigen van het kwaad van die ander. Ik ervaar dit als een steeds meer voorkomend kwaad in de maatschappij. Als iemand aan mij komt vertellen dat b.v. die of die echtbreuk heeft gepleegd in ons dorp, (waar dit “nieuws” heel vlug door het hele dorp gaat), dan zeg ik altijd: Heb je het gezien, ben je er zelf bij geweest? Waarop meestal het antwoord van hun is: Jij bent nog Roomser als de Paus van Rome. Ik neem dit extreme voorbeeld omdat bijna nooit hier iemand bij is. Maar omdat het een veel voorkomend kwaadsprekend voorbeeld is. Ik heb geen last meer van die roddelpraatjes, want zij weten dat ik dan zeg: Heb je het gezien, ben je er bij geweest?

  5. Hub.Eussen zegt:
    Geplaatst op dinsdag 28 juli 2015 om 9:37

    In mijn dag-gebedenboekje, stond gisteren een toepasselijk gebed over oordelen:

    Oordeel niet.
    De menselijke natuur is zo complex. Je kunt zelfs in je meest verlichte ogenblikken nauwelijks zeggen welke beweegreden de oorzaak was van deze of gene handelswijze van jezelf.
    Hoe kun je dan oordelen over iemand anders, van wiens natuur je zo weinig begrip hebt? En het verkeerd beoordelen van wat iemand anders ingegeven is door de geest van God, is het verkeerd beoordelen van Gods Geest.
    Kan er enige zonde groter zijn dan deze? Een verkeerde beoordeling zond Jezus naar het kruis!

  6. Enrique zegt:
    Geplaatst op woensdag 29 juli 2015 om 14:37

    Oordelen, soms noodzakelijk, het is nl. het verschil tussen goed en kwaad. Maar voor oordelen hoort beoordelen en dat ben ik met Hub eens. Vooroordelen, is een gesteldheid van beperkte geestelijke ontwikkeling en rijpheid.

    Het laatste oordeel komt alleen God toe!

    Laten we dus niet voor God spelen!

    Enrique

Laat een reactie achter

0 / 350 woorden