Bidt u mee voor de vervolgde christenen?

Staat u er wel eens bij stil dat tientallen miljoenen gelovige christenen worden vervolgd vanwege hun geloof? In landen als Noord-Korea, Somalië, Eritrea, Saoedi-Arabië en op de Malediven? Wereldwijd wordt er op de zondag na Pinksteren, de zogenaamde zondag voor de lijdende kerk, in tal van kerken en gemeenten, speciaal voor hen gebeden. Laten ook wij meebidden.

Over de aantallen christenen die niet in vrijheid kunnen samenkomen, lopen de schattingen uiteen. Wellicht zijn het er ruim honderd miljoen. Ik kan me heel goed voorstellen dat de christenen die het heel zwaar hebben in de moslimlanden, zeer teleurgesteld zijn dat de Amerikaanse president Barack Hussein Obama in zijn toespraak tot de moslimwereld met geen woord repte over hun bijzonder moeilijke situatie.
Ik hoop dat u regelmatig bidt voor de vervolgde christenen. Maar weet u dat zij vaak bidden voor ons? Zij vinden dat wij in het ‘vrije’ Westen het moeilijker hebben dan zij, omdat de geestelijke verleidingen hier veel groter zijn. Zij vragen God of Hij ons genade wil geven om staande te blijven. Omdat wij bijvoorbeeld verleid worden door materialisme, bidden zij dat wij die verleidingen zullen weerstaan in Gods kracht. Ze bidden dat wij de moed zullen hebben om voor de Here Jezus uit te komen.

U hebt misschien wel eens gehoord van de Chinese ds. Lam (85). Ik weet niet of hij nog in leven is. Hij stelde eens: ‘Meer vervolging, meer groei’. Hij is internationaal bekend, wat hem meer vrijheid geeft. Nog niet zo lang geleden las ik dat deze hoogbejaarde voorganger altijd een gepakte koffer klaar heeft staan. Hij zei: ‘Ik heb twee maal gevangen gezeten, de laatste keer 20 jaar, maar ik ben bereid de gevangenis weer in te gaan voor Christus.’

De hel in actie
Na de uitstorting van de Heilige Geest op het Pinksterfeest, ging het ‘goed’ in Jeruzalem. Er kwamen duizenden mensen tot geloof, een echte opwekking. Maar al heel snel moesten Petrus en Johannes zich verantwoorden voor het Sanhedrin. Zij werden onder druk gezet om hun getuigenis over Jezus Christus te staken. De hel komt in actie om de groei van de gemeente te stoppen.

Het is niet voor niets dat het woord martelaar is afgeleid van het Griekse woord voor getuige – martus. Getuigen van Christus is voor velen oorzaak van lijden en vervolging geweest. Velen van hen zitten in de gevangenis, worden gefolterd, gemarteld, mogen de hemel niet zien. Ze worden gediscrimineerd, krijgen geen baan, horen er niet bij. Vooral in de islamitische landen worden ze vaak verstoten door de familie.

Hoe zou u reageren als u zulke dingen moest meemaken? Zou u lid willen zijn van een gemeente als het zware offers zou kosten? Als ze je baan zouden afpakken? Als je daarom gepest zou worden op school of daardoor niet zou kunnen studeren?
Zou ik de moed hebben om te blijven schrijven en spreken als het mij mijn vrijheid of zelfs mijn leven zou kunnen kosten? Of zouden we proberen alle risico’s te vermijden?

Verblijdt u en verheugt u!
Moet u nagaan wat de apostelen te verduren kregen. Ze werden in de gevangenis gegooid. De godsdienstige leiders wilden niet horen over Jezus. Maar de eerste christenen voelden zich vereerd dat ze mochten lijden. Dat Christus hen daarvoor waardig keurde. In Handelingen 5:41 lezen we: ‘Zij dan gingen uit de raad weg, verblijd dat zij verwaardigd waren ter wille van de Naam smadelijk behandeld te zijn.’
Denk ook eens aan Mattheus. 5:11 en 12: ‘Zalig zijt gij, wanneer men u smaadt en vervolgt en liegende allerlei kwaad van spreekt om Mijnentwil. Verblijdt u en verheugt u, want uw loon is groot in de hemelen; want alzo hebben zij de profeten voor u vervolgd.’

In het Bijbelboek Handelingen is het opmerkelijk dat de pijlen van de boze met name gericht werden op Petrus, Johannes en Jakobus. Juist zij waren degenen die het nauwst verbonden waren geweest aan de Here Jezus. Daar zie je dat de satan precies weet wie hij moet hebben.
Jakobus was een belangrijke voorganger. Hij werd mishandeld als een boef en onthoofd. Hij was de eerste apostel die de Here Jezus mocht zien in Zijn heerlijkheid. Stefanus, de diaken, was hem al voorgegaan.

Je kunt je afvragen waarom Petrus werd gered, terwijl Jakobus werd gedood. Was er voor Jakobus minder gebeden? Beiden waren door de Here geroepen vissers van mensen te zijn. En Hij bepaalt hoe lang onze taak hier op aarde duurt.
Petrus wordt bewaakt door zestien soldaten. Ontsnappen is uitgesloten. Maar Petrus is niet bang. Als we de Here Jezus mogen kennen als onze Heiland en Verlosser hoeven we niet te vrezen, hoe onze situatie ook is.
Ondertussen is er een biddende gemeente bijeen. Er is een strijd gaande, een geestelijke strijd. De gemeente bidt, vurig, volhardend. En satan strijdt. Hij wil de gemeente vernietigen.

Protesteren of bidden?
Wat zouden wij in zo’n situatie doen? Een protestbrief opstellen voor de regering? Vragen stellen in de Tweede Kamer? Zij gaan op de knieën, de hele nacht. Met z’n allen. Wat een les, ook voor ons.
De Here hoort die gebeden. Er komt een engel naar Petrus. Eerst gaan de hemeldeuren open en even later de gevangenisdeuren. Dan klopt hij aan bij het huis van Maria. Ze kunnen de gebedsverhoring eerst niet geloven. Dan gaat Petrus erover vertellen. Vertel het maar aan anderen wanneer de Here je heeft verlost, bevrijd.

Luister eens naar Oom Zhang, zoals hij liefkozend door de Chinese christenen wordt genoemd. Zhang is de leider van een huiskerkverband in China, waar miljoenen Chinezen bij zijn aangesloten. Wegens zijn activiteiten in deze kerk is Zhang al meerdere malen gevangen genomen en ook gemarteld. Ooit zei hij: ‘De gevangenis is mijn bijbelschool. Handboeien en de elektrische stok zijn mijn uitrusting’.

In verscheidene landen heb je de garantie dat je lijden en vervolging zult ervaren wanneer je tot geloof komt. Armoede word je deel. In deze landen blijkt het failliet van het welvaartsevangelie. Deze vervolging is Gods speciale discipelschapstraining.

We denken aan de gelovigen in Noord-Korea. Over hen schreef Soon Ok Lee het aangrijpende boek ‘Zij mogen de hemel niet zien’. Als overtuigd communiste kwam ze in de gevangenis terecht. Daar raakte ze zeer onder de indruk van de christenen en kwam tot geloof.
Een van de minst erge dingen is nog wel dat ze nooit naar boven, naar de hemel mogen kijken. Ze mogen de hemel niet zien. Toch blijven ze trouw aan God, ja, Hij houdt hen vast.
In Noord-Korea werden zeven gelovigen in een gevangenis in het openbaar doodgeschoten. Voor de executie werden hun kaken gebroken, omdat ze zelfs bij hun naderende dood niet wilden stoppen met zingen en bidden. Daar word je stil van. Zulke dingen moeten broeders en zusters meemaken. En net als de apostelen ervaren velen het als een eer dat ze mogen lijden voor de Here Jezus.

Hij alleen is het waard om gediend en geëerd te worden. Ze ervaren in hun lijden een innige band met de Here Jezus. Ze vragen niet: waarom overkomt mij dit? Ze twijfelen niet aan Jezus’ macht wanneer het einde van hun aardse leven komt.
En ze weten, zoals de vrienden van Danièl, dat God bij machte is hen te verlossen uit het vuur. Maar dat Hij ook in het vuur bij hen is.

God kan voorkomen dat Zijn kinderen ook maar één haar wordt gekrenkt. Maar ook als Hij het niet doet, blijven Zijn volgelingen Hem vertrouwen. Het bloed van de martelaren is het zaad van de kerk. Om stil van te worden. Maar laat het daar niet bij blijven. Want deze broeders en zusters hebben ons gebed nodig. Hun geloofskracht is niet vanzelfsprekend.

Geestelijke strijd
Er woedt een geestelijke strijd. Meer dan 100 miljoen gelovigen, christenen, hebben te lijden onder vervolgingen in tientallen landen. Het gevaar is aanwezig dat we degenen die hen vervolgen, hierop aankijken. En zeker, het is verwerpelijk om gelovigen te vervolgen. Maar wie zit hier achter? Door wie worden de daders misleid? Door de satan. Hij wil de gemeente kapot maken.
Laten we daarom ook met ontferming bewogen zijn over de vervolgers. Bid ook voor hen, dat de Here Zich ook aan hen zal openbaren. Romeinen 12:13 zegt: ‘Zegent wie u vervolgen, zegent en vervloekt niet.’

De Chinese christenen vragen ons niet allereerst om te bidden om een einde aan de vervolgingen, maar om volharding in de vervolging. De vervolgde christenen sporen ons aan ons voor te bereiden op mogelijke vervolging. Hoe?
Zorg dat je de Here Jezus kent. Zorg dat je de Bijbel kent. Zorg dat je het geheim van het gebed kent. Ik sluit af met 2 Kor. 4:17: ‘Want de lichte last der verdrukking van een ogenblik bewerkt voor ons een alles verre te boven gaand eeuwig gewicht van heerlijkheid, daar wij niet zien op het zichtbare, maar op het onzichtbare; want het zichtbare is tijdelijk, maar het onzichtbare is eeuwig.’
Die toekomst verwachten wij, en zeker ook zij die vervolgd worden, met groot verlangen.

Dirk van Genderen