Dirk van Genderen.NL

Columnist, publicist, spreker

Nog 15 minuten… (47 reacties)

Geplaatst op donderdag 18 januari 2018, 10:23 door Dirk A A

‘Ballistische raketaanval gericht op Hawaii. Zoek zo snel mogelijk een schuilplaats. Dit is geen oefening.’ Wat zou u doen, wat zou ik doen als we zo’n heftig bericht ontvangen? Deze plotselinge dreiging deed wel iets met de Hawaiianen. De afgelopen zondag zaten de kerken veel voller dan normaal en ik zag ook berichten over mensen die hun zonden beleden, ruzies en conflicten oplosten en tot geloof in de Heere Jezus zijn gekomen.

Zoiets gebeurde vorige week op Hawaii. Het alarm ging af. Nog een aantal minuten – misschien 15 – dan zouden er raketten inslaan op eilandengroep. Iedereen dacht direct aan kernraketten uit Noord-Korea. Gelukkig bleek het vals alarm te zijn.

Toch kan dit gebeuren. Hoe zouden wij reageren? Denkt u eens over deze vraag na. We zouden enorm schrikken, vanzelfsprekend. De kans is groot dat er enorme paniek ontstaat. Waar moet je heen, schuilkelders hebben we nauwelijks. En het is maar de vraag of de luchtverdediging van de NAVO de raketten op tijd onschadelijk kan maken.

Ik vermoed dat u zo snel mogelijk bij uw geliefden zou willen zijn of hen zou bellen. Wellicht zou u in gebed gaan tot de Heere Jezus, uw leven in Zijn hand geven, onbeleden zonden belijden. Misschien zou u nog snel een conflict uit de weg willen ruimen dat u met iemand hebt. Om het in orde te maken met die ander en met de Heere.

Ook als we de Heere Jezus mogen kennen en liefhebben, zouden we enorm geschokt zijn door zo’n bericht. Het is onzin om te stellen dat christenen nooit bang zijn. Je zou toch ook geschokt zijn als de dokter je zou vertellen dat je nog maar kort te leven hebt…

Toch vertrouw ik er ook op dat de Heere genade zal geven om rustig te blijven en Zijn vrede in ons hart te hebben. Wat er ook gebeurt. Als we tenminste door genade mogen weten dat ons leven in Zijn hand is. Als je dan zo’n heftig bericht ontvangt, dan mag je schuilen in de schuilplaats van de Allerhoogste, zoals Psalm 91:1 en 2 zegt.

‘Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten,
zal overnachten in de schaduw van de Almachtige.
Ik zeg tegen de HEERE: Mijn toevlucht en mijn burcht,
mijn God, op Wie ik vertrouw!’

Ik denk aan die Nigeriaanse predikant die ik eens ontmoette. In zijn gemeente werden tijdens een zondagse kerkdienst 70 mensen doodgeschoten door de terroristen van Boko Haran. Hij was even in Nederland. Toen aan hem werd gevraagd of hij niet bang was om weer terug te gaan naar Nigeria, antwoordde hij: ‘Als ik word doodgeschoten, ben ik alleen maar eerder bij de Heere Jezus. Bij Hem, Die ik zo liefheb.’

Kunnen we ons in zo’n situatie, als het alarm klinkt, erop verheugen misschien over 15 minuten al bij de Heere Jezus te zijn? Dat is genade van de Heere hoor, als dat verlangen dan in ons hart is. Dat mag ons dan rust, vrede en verwachting geven.

Het komt erop aan dat we de Heere Jezus kennen. Dat we ons vertrouwen op Hem hebben gesteld. Dat we mogen weten en geloven dat ons leven met Christus verborgen is in God. Omdat Hij Zijn leven voor ons heeft gegeven aan het kruis van Golgotha, omdat Hij Zijn bloed ook voor ons heeft gestort.

Dood is niet dood. Gelovigen die omkomen bij een raketaanval of door welke oorzaak dan ook, ontslapen, zoals de Bijbel dat noemt in 1 Thessalonicenzen 4. Hun lichaam gaat dood, maar hun ziel gaat naar de hemel. Om dan al bij de Heere Jezus te zijn, in de hemelse heerlijkheid.
En straks, bij Zijn komst, deel te hebben aan de lichamelijke opstanding tot heerlijkheid.

Het verlangen van Paulus was: ‘Ik heb de begeerte om heen te gaan en bij Christus te zijn, want dat is verreweg het beste…’ (Filippenzen 1:23), maar met het oog op de Filippenzen moest hij nog in het vlees blijven om hun het Evangelie te verkondigen.

In Psalm 31:6 lezen we de woorden van David, als zijn leven in groot gevaar is, en het zijn woorden vol vertrouwen: ‘In Uw hand beveel ik mijn geest; U hebt mij verlost, HEERE, getrouwe God.’
Deze woorden, vol vertrouwen, spreekt ook de Heere Jezus aan het kruis: ‘Vader, in Uw handen beveel ik Mijn geest’ (Lucas 23:46).
En ook Stefanus gebruikt dezelfde woorden, tijdens zijn steniging, enkele ogenblikken voordat hij wordt gedood: ‘Heere Jezus, ontvang mijn geest’ (Handelingen 7:59).
Het is opmerkelijk dat zowel de Heere Jezus als ook Stefanus bidden voor degenen die hen zullen doden. ‘Heere, reken hun deze zonde niet toe,’ smeekt Stefanus in Handelingen 7:60. Dat mag ook voor ons een les zijn om vergevingsgezind te zijn.

Ik citeer de Nigeriaanse predikant nog een keer: ‘Als ik word doodgeschoten, ga ik direct naar de hemel, naar de Heere Jezus. Voor mij wordt het dan alleen maar beter. Maar de ongelovigen, de terroristen die worden gedood, gaan linea recta naar de hel. Voor hen is het pas echt erg….’ Die gedachte drong hem ertoe terug te gaan naar Nigeria om het Evangelie ook door te geven aan die terroristen. ‘Verschillende van hen zijn al tot geloof in de Heere Jezus gekomen.’

Wat zou u doen na de melding dat de raketten over vijftien minuten ons land kunnen treffen? Dan is bijna niets meer belangrijk, alleen onze geliefden en de eeuwigheid, de Heere Jezus. Zie op Hem, schuil bij Hem, en wees altijd bereid Hem te ontmoeten…

Ik wil u vragen of u onder dit artikel in uw reactie aan wilt geven wat u zou doen als u nog 15 minuten te leven zou hebben. De Heere zegene u.

Dirk van Genderen

47 Reacties

  1. Avda zegt:
    Geplaatst op donderdag 18 januari 2018 om 10:51

    “Hij die gelooft haast niet” (Jesaja 28:16) was het eerste dat bij mij opkwam na het lezen van dit artikel. Ik zou, denk ik NU, niets doen want 15 minuten zijn zo om…. wel praten met de Heer!

  2. J.J. zegt:
    Geplaatst op donderdag 18 januari 2018 om 20:59

    Dag Dirk, ik zou dan mijn Schepper gaan loven en prijzen en Psalmen en zingen – doe ik al. Elke dag Hem eren in mijn lied, bidden en naar Hem uitzien om Hem eindelijk te mogen ontmoeten en Hij mij ook weer genadig zal zijn en gereed om Hem te ontmoeten!

    Ik denk dat vele mensen in gevaar zullen zijn en mensen die angstig zijn vertellen dat ze alleen bij JHWH, hun Schepper, veilig zullen zijn en Hem zullen aannemen. Ik zou mijn medemensen daartoe zéker aanmoedigen/bemoedigen en…. bidden voor vijanden, die dodelijke wapens inzetten met als doel om te vernietigen en voor hen bidden; Vader vergeef het hen want ze weten niet wat ze doen. Zo bid ik voor allen die terreur bedrijven en op niets anders uit zijn dan dood en verderf, angst, verwarring en chaos zaaien, ook deze mensen hebben Jahweh, de eeuwige nodig en Jeshua de Messias die de weg de waarheid en het leven is en voor de zonden van de hele wereld is gestorven.

    Want zó lief had JHWH de God van Israël, de God van Abraham, Izaak en Jacob de wereld dat Hij zijn enig geboren Zoon gegeven heeft tot redding; Immanuel= Jahweh met ons.

    Het gaat erom dat we Standhouden! Ik laat me geen angst aanjagen, doen wat ik altijd al doe, dag en nacht in de verborgen omgang met mijn Schepper leven, 24/7 en bidden onder smeken en dankzeggen, zingen en dan vooral de Psalmen, gewoon doen wat ik altijd al doe; nuchter en waakzaam zijn en…. een Schuilplaats zoeken, als kind van de allerhoogste God=JHWH. Dat i schuilen bij je Vader (Psalm 91), mijn schuilplaats of er nou raketten op mij afgevuurd worden of niet, of er een IS-strijder/terrorist voor me staat of niet, dat maakt mij helemaal niet uit, ik zal getuigen van de Liefde zonder angst! Wees gereed om je Schepper te ontmoeten en zorg steeds voor ruim voldoende olie in je lantaarn, want het gaat nog heel donker worden…

    Amen
    Shalom 🕎

  3. Rene Postma zegt:
    Geplaatst op donderdag 18 januari 2018 om 22:11

    Beste Dirk, volgens mij kun je niet inschatten wat je zou doen. Wel kun je de hoop hebben, wat je zou kunnen doen. Ook kun je zelf, de vraag aan je zelf stellen. Wat heb ik nagelaten, om te kunnen doen. Deze vraag lijkt mij relevanter.
    Maar wat zou ik doen: elkaar de hand vasthouden. Bidden voor behoud, voor een ieder die niet gelovig is. Wetende dat het goed komt, als je in onze Vader en de Here Jezus gelooft.
    Wat ik wel bemerk in mijn leven, in moeilijkheden of lijden: de Here geeft in deze momenten berusting in lichaam en geest.

    Vr gr René Postma

  4. Moi (CDA-lid) zegt:
    Geplaatst op vrijdag 19 januari 2018 om 10:01

    Als ik nog maar 15 minuten te leven heb, dan ga ik bidden voor hen die nog niet geloven en de Heere Jezus danken dat Hij mij thuis zal halen om mij te verlossen uit dit aardse bestaan.

  5. Hub.Eussen. zegt:
    Geplaatst op vrijdag 19 januari 2018 om 11:10

    In zo’n situatie zou ik tot God bidden: Heere niet mijn wil geschiede maar Uw wil geschiede. Hub.
    In de Bijbel, Lucas 22:42 staat deze uitspraak van Jezus in de Olijfhof toen Hij ook de dood voor ogen zag: Vader, niet mijn wil maar Uw wil geschiede. Hub.

  6. Rinske zegt:
    Geplaatst op vrijdag 19 januari 2018 om 11:51

    Ik hoop dat ik in die 15 minuten de rust blijf behouden en kan zeggen tegen degene die bij me is dat ik geloof dat ik zo meteen bij Christus zal zijn en dat ik benieuwd ben hoe dit zal zijn. Mogelijk krijg ik nog de tijd en de kracht om te bidden.

  7. Sandra va Unen zegt:
    Geplaatst op vrijdag 19 januari 2018 om 16:47

    Op mijn knieën vallen en bidden voor de redding van meer zielen om mij heen.

  8. Rebecca zegt:
    Geplaatst op vrijdag 19 januari 2018 om 16:54

    Bidden en familie bellen, ook de mensen die ik lief heb, die de Heer nog niet kennen in gebed tot mijn Heer brengen. Corrie ten Boom zei het zo mooi: in de meest benauwde omstandigheden zal onze Heer ons de kracht geven die we op dat ogenblik nodig hebben om in Hem staande te blijven. Ps. Dankjewel J.J. voor de prachtige woorden!

  9. otto zegt:
    Geplaatst op vrijdag 19 januari 2018 om 18:38

    Ik zou het echt niet weten, elke dag bid ik tot God, en vertrouw hem, en nu kan ik wel zeggen ik doe dit of dat. In de theorie kan je nu veel dingen zeggen, of beweren, maar de praktijk is meestal heel anders.

  10. Anny zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 17:54

    Ik zou eerst aan de Heer vragen of Hij me wil laten zien of ik nog niet beleden zonden heb. Zo nee, dan zou ik Opwekkingslied 176 gaan zingen: “U bent mijn schuilplaats, Heer”.

  11. Shalom zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 18:00

    Moeilijk voor te stellen wat ik zou doen! Maar als ik er nu antwoord op zou moeten geven dan vermoed ik dat ik de straat op ren en het schreeuwend uit zal roepen dat er nog 15 minuten zijn om je tot God te wenden voor zijn genade. Voor mijn kinderen en kleinkinderen weet God hoe ik er in sta. Hopelijk zijn we op zo’n moment allemaal bij elkaar…….

  12. Simon zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 18:16

    Heel vaak preken aangehoord; Zijt gij bereid, maar nergens lees ik dat men bereid moet
    zijn om te sterven, daarom: eerst een veilige plaats zoeken en dan kun je rustig bidden.
    Wel moet ieder elk moment bereid zijn de Heer bij zijn komst in heerlijkheid te ontmoeten.

  13. Leo zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 18:20

    Jaren geleden voelde ik een zodanige pijn in mijn hartstreek en kon ik geen adem meer halen dat ik dacht dat mijn leven ieder moment over kon zijn. Totaal onverwacht, maar het eerste wat bij me opkwam, was: misschien ben ik over 1 minuut wel bij Jezus, mag ik Hem zien! Het heeft mij een enorme geloofszekerheid gegeven, ik bleek niet bang voor de dood te zijn.

  14. Trudy zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 18:52

    Ik denk dat ik zou roepen: O God, wees mij zondaar genadig!!!!!!!!!!!

  15. Benny zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 19:13

    Ik zou sidderen, want ik ben niet goed genoeg. Ik kan het hier niet zeggen, anders krijg ik wellicht de wind van voren. Ik heb al zoveel meegemaakt in het christendom. Ja, 1 flits als de atoombom ontploft, dan ben ik er niet meer.

  16. Martine zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 19:24

    In de 15 minuten die ons van de eeuwigheid scheiden, zullen wij de hand op de Bijbel leggen en aan de Heere vragen om Zijn beloften aan ons te bevestigen. Hij heeft Zelf beloofd dat je niet hoeft te vrezen, maar alleen te geloven.

  17. O. Nauta zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 20:09

    Wat zou ik doen? Zoals iedere dag (weer) leven onder Zijn genade, en liefdesband. Dan doen, wat Hij mij te binnen brengt.

  18. Elly zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 21:23

    Beste Dirk, ik denk dat ik zou bidden, spreken tot de Heere, dat is meestal het eerste wat ik doe in moeilijke omstandigheden. 15 minuten is kort maar als je ergens op wacht ook weer lang. Waarschijnlijk zou ik contact opnemen met degenen die mij lief en dierbaar zijn, zodat we elkaar zouden kunnen bemoedigen. Bidden voor de mensen die de Heere Yeshua nog niet kennen. Zingen, en God loven en prijzen. Vragen om moed en kracht.

  19. auktje roffel zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 21:44

    Als ik nog maar 15 minuten te leven had zou ik blij zijn dat ik gauw bij de Here Jezus zou zijn. Daar kijk ik iedere dag naar uit.

  20. Ros zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 22:42

    Mooi, Dirk!
    Je weet niet hoe je reageert op zo’n moment, of je misschien als een kip zonder kop in blinde paniek je 15 minuten verspilt. Maar nu vanuit mijn stoel lijkt het me het fijnst om de andere aanwezigen te vragen samen te bidden.
    Voor een wonder, bv dat de raket in zee mag belanden. En als God ervoor kiest dat niet te laten gebeuren, voor onze gezinnen, naasten en geliefden, voor vergeving voor al onze fouten, voor vergeving voor de mensen die zelfs op zo’n beslissend moment niet hun hoofd willen buigen voor Hem, voor vergeving en bekering voor de mensen die die raket hebben gestuurd, voor Jezus terugkomst om ons voor altijd te verlossen van zonde en alle gevolgen…. Je kan een boel bij Hem brengen in 15 minuten.
    Ik vind het alleen wel moeilijk dat als God geen wonder doet en je zal sterven, de rest van je geliefden hier blijft en het moeilijk met je afwezigheid zal hebben. Al is dit leven nog zo kort vergeleken bij de eeuwigheid, dat soort verdriet zou je iedereen graag besparen. Dus dat vind ik op zo’n moment wel altijd een worsteling: je overgeven aan het feit dat niet jij maar God aan het roer staat en dat Hij het het beste weet en het beste doet. Ik geloof en vertrouw dat, maar ik heb al wat van die raket-achtige gebeurtenissen meegemaakt en er is op zo’n moment toch vaak iets in me wat verlangt naar mijn eigen ‘beste’ scenario. Ik hoop dat als ooit het echte beslissende moment komt, ik met mijn hart kan zeggen wat Jezus zei: ‘…maar Uw wil geschiede, niet de mijne.’

  21. Dieke zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 23:11

    Nou ik lees veel vrome woorden over wat mensen gaan doen maar ik heb geen idee wat ik zou doen en eerlijk gezegd zou ik me rot schrikken … Ik weet mij een kind van de Hemelse Vader hoor .

  22. Tru zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 23:19

    Zou een plekje zoeken en knielen en gaan praten met de Here Jezus,
    dat heeft al zoveel goeds gebracht.
    Hij is mijn schuilplaats en niet mijn wil maar Zijn wil zal geschieden,
    heerlijk Hij bepaalt.
    Nu echter besef ik al dat er velen zijn die naar de hel zullen gaan en ik bid voor hen.
    Achterop mijn auto staat:

    Ga niet voorbij aan de Here Jezus.
    Hij is het verschil tussen leven en dood,
    Hemel of hel
    Aan u de keus

  23. Imy zegt:
    Geplaatst op zaterdag 20 januari 2018 om 23:22

    Ik zou mijn zus bellen en mijn ouders om te zeggen dat ik veel van ze hou. En daarna samen met mijn vriend neerknielen en de Heer loven en prijzen en vragen of Hij ons genadig wil zijn en ons wil zegenen en ons zo snel als mogelijk zou willen opnemen in Zijn Heerlijkheid!

  24. Berend zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 0:55

    Ooit was ik in een situatie veroorzaakt door iemand waardoor ik niets kon doen.
    De Heer gaf mij toen vrede.

  25. T. Koster zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 8:26

    Ik zou in gebed gaan. Ik zou ook bidden dat in die laatste 15 minuten mensen zich zullen bekeren omdat God wil dat niemand verloren gaat. Ik bid nu ook dat God mij vasthoudt, en dat ik Hem mag blijven vasthouden. Uit eigen kracht kan ik dat niet. Daarvoor heb ook ik Gods Heilige Geest nodig. De zonde ligt altijd op de loer. Het vlees is zwak.
    Heer houdt mij vast. Opdat ik U niet loslaat. Dat de angst voor de dood mag verdwijnen. Dat ik mag weten dat ik EEUWIG bij u zal zijn. Die God wil ik dienen. Jezus die stierf voor onze zonden, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren zal gaan maar eeuwig Leven zal hebben. Wat een genade. Lieve mensen als u nog niet gelooft, bekeer u, belijdt uw zonden en neem Jezus aan als Verlosser en Zaligmaker.

  26. Daniel zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 9:26

    Shalom,

    Als ex-militair heb ik 2x een motier (107mm) aanval op ons kamp in Afghanistan meegemaakt. De eerste keer wist nog heel goed. Ik was net op het punt om in een diepe slaap te komen totdat er een fluitend geluid aan kwam dat steeds luider werd en over onze tent ging en vervolgens insloeg met een doffe dreun. Ik had die avond zoals altijd gebeden voor mij en collega’s en basisgenoten. Het was heel raar om te zeggen maar ik ervoer zo’n rust die alle verstand te boven ging. Niemand bleek gewond en de inslag bleek naast de toilet op een open stuk grond! Ook voor wat betreft de tweede aanval was het enkel materiële schade.

  27. Paula zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 11:56

    Voor de laatste 15 minuten in de armen van mijn man willen zijn en de Heer smeken ons en onze kinderen genadig te willen zijn.

  28. Els zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 12:45

    Benny, we zongen vanochtend een liedje waaruit ik een stukje voor je wil opschrijven hier:
    “Als je je bekeert, pas dan komt er vrede. Je leven wordt vernieuwd, net zoals bij mij. Jezus is de Heer die niemand teleurstelt. Mensen doen dat wel, maar de Heer faalt nooit.”

  29. Gert zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 13:56

    Ik las ergens: Als je er heel je leven rekening mee houdt dat je ieder moment in je leven kunt sterven, dan zal je er niet tegen opzien om te sterven als het erop aankomt.
    Dit is voor 100% genade.
    Gert

  30. Een zuster zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 15:09

    Ik zou uitroepen: O Heere Jezus, redt mijn kinderen!!! Als ik nog de mogelijkheid heb… zou ik naar buiten rennen, om de buren op te roepen: vlucht!! naar de Heere Jezus!!

  31. Robbert zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 16:07

    Beste Dirk

    Ik ben van mening dat je niet kan weten wat je in die paar ogenblikken gaat doen of zal doen. Hoewel ik best wel fantasie heb kan ik dit toch niet zomaar inschatten, want waar ben je op dat ogenblik. Dat afhankelijk hoe je gaat handelen of misschien wel niets doet

  32. Lida zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 21:50

    Als ik thuis was knielde ik voor de Heer om al de zonden van ons en onze kinderen te beleiden voor zover ze dat zelf niet hebben gedaan. Verder in ootmoed wachten tot de Here ons komt opnemen. Wat een feest zal dat zijn! Dan zullen we zien waarin we altijd hebben geloofd.
    O Here Jezus kom spoedig.

  33. Harm Bolt zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 22:31

    Het belangrijkste is nu: Zoek de Heere nu en bid voor elkaar.
    Vraag God: Heere wat wilt U wat ik zal doen!
    Neem mijn leven en laat het toegewijd zijn aan uw eer!

    Eer de kwade dagen komen.
    Als het zover is verwacht ik het van de Heere, zoals Hij mijn hele leven al leidt!

    HB

  34. Stadina zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 23:06

    Beste Dirk,

    Tegen Benny zou ik willen zeggen: Er is niemand goed genoeg, we moeten het hebben van de Genade van de Heer Jezus en Hij was er ook voor jou!!!!!

  35. Gieni zegt:
    Geplaatst op zondag 21 januari 2018 om 23:35

    De Here zegt in Zijn Woord als die weeën beginnen te gebeuren: wees niet bang maar hef je hoofd omhoog. Daar zou ik dan aan denken en verder zou ik dan denken: EINDELIJK KOM IK OOG IN OOG TE STAAN MET HEM DIE MIJN GROTE LIEFDE IS, MET HEM DIE ONS ALLEN ZO ONEINDIG LIEF HEEFT. AMEN!! JA AMEN!!

  36. mieneke zegt:
    Geplaatst op maandag 22 januari 2018 om 10:02

    Persoonlijk ben ik er van overtuigd dat de Here de oprecht gelovige dan die Rust geeft in zijn/haar hart/lichaam die nodig is. Net als bij Paulus en de bemanning op het schip die in nood kwamen en zouden vergaan door de zware storm. We weten toch dat Hij altijd nabij is. Hij zal de gelovige dan in de Rust brengen en ook de wijsheid geven wat er gedaan moet worden.
    En …komen dan veilig in de Haven aan.

  37. Jannie B. zegt:
    Geplaatst op maandag 22 januari 2018 om 11:09

    Dirk, ik wil ook graag iets tegen Benny zeggen.
    Benny, niemand is te slecht voor God. De Here Jezus zelf is de goede Herder die juist op zoek gaat naar schapen/lammetjes die “verdwaald” zijn, die zoekt Hij op en neemt ze op de arm mee terug naar de kudde. Dat is juist Zijn werk. Ken je het verhaal van de moordenaar aan het kruis? Hij besefte en geloofde dat deze Jezus die naast hem hing deze straf niet had verdiend en dat beleed hij en wat zei Jezus tegen hem? Heden zult gij met mij in het paradijs zijn. Geweldig toch!? Wat een Genade. Wat fijn dat je deze site leest man, blijf lezen en blijf bidden Benny.
    En als jij nog 15 minuten zou krijgen dan zou ik zeggen; Bid tot God en Hij zal jou vrede geven die niemand anders kan geven, als ik van de schrik bekomen ben ga ik dat ook doen.
    hart. groeten,
    Jannie B.

  38. Frea Timmerman zegt:
    Geplaatst op maandag 22 januari 2018 om 15:29

    In 2009 kreeg ik het bericht dat ik uitbehandeld was voor kanker. Artsen konden niets meer voor mij doen. Ik raakte niet in paniek, maar ben heel nuchter begonnen om alles tot in de puntjes toe te regelen. Daarnaast ben ik begonnen om zoveel mogelijk ongelovige mensen van Jezus te vertellen. (ook al deed ik dat voor die tijd ook al) En ik heb in al deze jaren meer mensen naar het kruis van Christus mogen leiden, dan al die jaren daarvoor. En God deed grote wonderen, want ik leef nog steeds! Maar de kanker is er ook nog steeds. Toch ben elke dag bereid om God te ontmoeten, want er zit wel een (kanker) bom, die elk moment kan exploderen. Maar daar lig ik geen seconde wakker van, want ik weet dat ik in leven en sterven het eigendom van Christus ben. Ook mijn laatste kwartier zou daar niets aan veranderen…

  39. Nienke de Boer zegt:
    Geplaatst op maandag 22 januari 2018 om 15:56

    Mijn geliefden waarschuwen dat ze nu echt moeten kezen, en de keuze niet meer uitstellen moeten. En daarna zoveel mogelijk andere mensen het evangelie vertellen.

  40. Lenie Sneek zegt:
    Geplaatst op maandag 22 januari 2018 om 18:35

    Beste Dirk, vandaag pas las ik jouw commentaar en vandaag las ik het gebedspunt van Christenen voor Israel. Er is deze dagen een internationale gebedsweek in Jeruzalem. Christenen voor Israël vroeg als gebedspunt om te bidden vanuit Habakuk 2: 1-4. Habakuk op de wachttoren. Habakuk, in gebed, kreeg een gezicht over de naderende tijd, de Heer zegt: “die tijd zal zeker komen”. Dit is geen toeval, 2 zulke belangrijke punten op 1 dag.
    Wat moeten we doen: iedere dag op onze wachttoren actief zijn. Gebed voor Israel en voor ieder die u op het hart hebt. Zodat, als het signaal: “Nog 15 minuten” klinkt, we ons vaste punt “automatisch” doen en gaan bidden… Op onze wachttoren bidden voor… Noem zelf maar op, maar vooral voor Israel.

  41. Florianne Vogels-Voskamp zegt:
    Geplaatst op maandag 22 januari 2018 om 18:37

    Dirk mag ik wat tegen Benny zeggen?

    Je schrijft dat je al zoveel meegemaakt hebt in het Christendom. Dan wil ik je zeggen dat dat dan geen echte Christenen waren. Dat zijn naamchristenen. Mensen die zich bekeerd hebben tot de Heere Jezus en Hem van harte liefhebben gekregen zullen nooit op andere mensen neerzien. Die achten zichzelf minder dan de ander, omdat ze weten dat ze zelf ook een grote zondaren zijn die door Genade van de Heere Jezus schoongewassen zijn door Zijn bloed.
    Als je niet op deze site openlijk wilt reageren kun je dit toch, als hij het goedvindt, bij Dirk persoonlijk doen. Ik weet zeker dat hij je met heel veel dingen kan helpen.

  42. Ruud zegt:
    Geplaatst op maandag 22 januari 2018 om 18:56

    Leuke vraag!
    Ik ben van mening dat tijd maar een relatief begrip is in die laatste 15 minuten. Zelf heb ik op een moment tijdens een zwaar ziekbed, afscheid genomen. Ik was er vast van overtuigd dat ik zou sterven. Mijn levenshouding is van dien aard dat alles wat ik heb, geen bezit is. Bleef over dat ik al mijn verantwoordelijkheden, mijn vrouw, pleegzoon en bedrijf, heb overgedragen aan de Heer. Dat was heel eenzaam. De overdracht vond plaats op basis van rationele keuze. Er was niemand bij.
    Toen ik mij later realiseerde wat er gebeurd was, was ik wel behoorlijk van de leg omdat mij duidelijk werd dat zelfs in de diepte van dat moment eenzaamheid bestaat. Om die reden vind ik het zo belangrijk dat alles wat wij doen gebaseerd is op keuzes, en niet zozeer op gevoel. Mijn gevoel namelijk, zei dat ik eenzaam was. Maar Jezus was erbij! Ik kies ervoor om dat te weten.
    Mocht het mij weer overkomen, hoop ik dat ik Gods stem goed versta. Dat heb ik de eerste keer een beetje gemist. Overigens hoop ik dat aan mijn handschrift zichtbaar is dat mijn eerdere afscheid ijdel bleek 😉 Echter daarom nog steeds (vooral achteraf) erg intens!
    Jezus kende ook diepe eenzame momenten en zette door op karakter; Hij kon ook kiezen… Ik vraag mij wel eens af waartoe wij worden voorbereid wanneer ik de parallel trek met Zijn verhaal…

  43. Sophie zegt:
    Geplaatst op dinsdag 23 januari 2018 om 6:44

    Geen idee wat ik zou doen, maar mijn leven ligt in Gods hand. Ik weet me iedere dag geborgen in Hem, wat er ook gebeurt. Zonder Hem kan ik niets doen, dus stel ik mijn vertrouwen op Hem, want in Zijn hand ligt heel mijn levenslot. Hem heb ik lief, Zijn vrede woont in mij. ‘k zie naar Hem op en ik weet: “Hij is mij steeds nabij”!

  44. Derk zegt:
    Geplaatst op dinsdag 23 januari 2018 om 21:43

    Zing dan lied 942 uit de bundel van Johannes de heer. Wees niet bevreesd, enz.

  45. Dineke de Vlieg zegt:
    Geplaatst op woensdag 24 januari 2018 om 15:24

    Bedankt Dirk. Mijn kinderen bellen. Ja dit is een waarschuwing. Die ik moet voorleggen aan mijn kinderen, mijn familie en vrienden of ze blij zijn of niet. De pijn die je hebt bij een begrafenis zonder God van je vriendin, dat wil je niet weer, maar je denkt dat je nog tijd hebt. Ja je wilt graag een éénheid in het geloof samen, zodat het licht geeft in deze wereld, maar we hebben vaak een klein geloof. Ik hoop dat ons geloof al krachtiger wordt en een stralend licht geeft. Dat de Here Jezus in onze harten woont. Benny, de Here Jezus wil in ieders hart wonen, niemand heeft een groot geloof maar we hebben een GROTE GOD, die tegen niemand nee zegt. Hij houdt van jou. Hij heeft zondaars lief en kent ons door en door. Liefs allemaal.

  46. Saskia zegt:
    Geplaatst op woensdag 24 januari 2018 om 20:52

    Tegen Trudy en Paula zou ik willen zeggen: Weet dat God genadig is. Hij heeft de onmetelijke reikwijdte van zijn genade getoond in het offer van Zijn Zoon. We hoeven het “alleen maar te geloven”. Hoe kostbaar is toch ons geloof. Maar hoe zwak is soms mijn eigen geloof dat ik bovenstaande ook tegen mezelf moet zeggen. Ik hoop dat ik, als de tijd daar is, samen met mijn dierbaren onze Heer mag danken en eren om wie Hij is.

  47. Vincent roosendaal zegt:
    Geplaatst op vrijdag 26 januari 2018 om 9:36

    Wat zou ik dan doen? Op het dak gaan staan lijkt me heel mooi statement.
    We hebben overigens in Nederland weinig andere opties aangezien we niet veel lager kunnen.

Laat een reactie achter

0 / 350 woorden