Wat een voorrecht, wat een genade is het om door de Heere een man of vrouw Gods genoemd te worden. In Psalm 90:1 wordt dat van Mozes gezegd: ‘Mozes, de man Gods’. En in 1 Samuel 13:14 wordt David een man naar Gods hart genoemd.
Een 3D illustratie, met Mozes die zijn staf omhoog houdt en het pad dat God maakt door de Schelfzee.
Over Mozes lezen we in Deuteronomium 34:10 – ‘Er is in Israel geen profeet meer opgestaan zoals Mozes, die de HEERE kende van aangezicht tot aangezicht.’ In de Joodse vertaling staat hier dat God met Mozes sprak van wang tot wang. Wat een intimiteit. Om zo met de Heere te leven en te wandelen. Ik hoop dat u daar iets van kent. Ik verlang daarnaar om zo met Hem te leven.
In Jozua 1:5b en 6a zegt de Heere tegen Jozua: ‘Zoals Ik met Mozes geweest ben, zal Ik met u zijn. Ik zal u niet loslaten en u niet verlaten. Wees sterk en moedig…’
De Heere zegt dat ook tegen ons, als we Hem kennen: ‘En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen’ (Mattheus 28:20). Wat een troostvolle, bemoedigende woorden.
Eén van de indrukwekkendste gebeurtenissen in het leven van Mozes was wel de doortocht door de Schelfzee, waarover we lezen in Exodus 14. De Heere deed daar een groot wonder. Hij, Die als de engel des Heeren – in het Oude Testament vaak een aanduiding voor de Heere Jezus – aanwezig was bij het volk in de wolkkolom en in de vuurkolom. Hij streed voor Zijn volk, bevrijdde Zijn volk en gebruikte daar Mozes voor.
In deze geschiedenis ontdekken we een aantal elementen, die ook ons mogen bemoedigen.
1. Totale overgave aan Gods wil. Daar begint het mee. Ruim veertig jaar eerder had God Mozes geroepen tot leider van het volk, bij de brandende braamstruik in de woestijn. Dat gebeurde al in een wonderlijke weg. De braamstruik brandde, wat wel vaker in de brandend hete woestijn gebeurde, maar hij verteerde niet. Omdat de Heere er was.
Mozes achtte zichzelf niet in staat het volk te leiden, maar toch wijdde hij zich aan Hem toe. ‘Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede.’
2. De opgeheven staf. Wanneer het volk Israel na de bevrijding uit Egypte aankomt bij de Schelfzee, en vreest om te komen door het leger van Egypte dat hen achtervolgt, zegt de Heere tegen Mozes: ‘Hef uw staf op, strek uw hand uit over de zee en splijt hem middendoor, zodat de Israelieten door het midden van de zee op het droge kunnen gaan’ (Exodus 14:16). De opgeheven staf van Mozes wijst hier op geloof en autoriteit. De Heere geeft Mozes de opdracht, Mozes gelooft Hem en doet het in Gods kracht.
3. Een krachtige wind. Nadat Mozes zijn hand heeft uitgestrekt over de zee, stuurt God die nacht een krachtige oostenwind (vers 21). Het water stroomt weg en Hij maakt de zee droog. De zee splijt middendoor, zodat de Israëlieten veilig door de zee kunnen trekken. Wat een Godswonder.
Het is opmerkelijk dat ‘wind’ en ‘geest’ in het Hebreeuws hetzelfde woord zijn: Ruach (רוח). Nadat Mozes in het geloof zijn staf opheft boven de zee, stuurt God de krachtige geestelijke wind, om een droge doorgang door de zee te maken. Dat doet God, niet Mozes. Mozes gelooft, Gods kracht brengt het onmogelijke tot stand.
4. Door de zee. Mozes moet de leiding nemen en op pad gaan. Nu God de veilige weg had gebaand, kan Mozes het volk ‘simpel’ over het droge pad naar de overkant leiden. Veilig, onder Gods bescherming.
5. Vernietig de vijanden. Nadat het volk veilig aan de overkant van de zee is gekomen, en de Egyptenaren achter hen aan komen via het pad dat God heeft gemaakt, moet Mozes opnieuw zijn staf opheffen over de zee. De Egyptenaren merken al dat er iets vreemds gebeurt. Nu ze in de zee zijn, op het pad waar de Israëlieten al door zijn gegaan, zakken hun wielen opeens weg en kunnen ze niet verder. Heel bijzonder is het wat ze dan tegen elkaar zeggen: ‘Laten wij voor Israel vluchten, want de HEERE strijdt voor hen tegen de Egyptenaren’ (vers 25).
Wanneer Mozes zijn hand over de zee uitstrekt, vloeit de zee terug naar zijn oorspronkelijke plaats, terwijl de Egyptenaren het water tegemoet vluchten. Zo stort de HEERE de Egyptenaren middenin de zee. (…) Niet één van hen blijft over’ (vers 27 en 28).
Mozes gebruikt de staf van het geloof en de autoriteit van God om het volk te leiden, de Geest in actie te laten komen om een pad in de zee te maken, het volk veilig naar de overkant te leiden en de vijand te vernietigen. ‘Door het geloof zijn zij door de Rode Zee gegaan als over het droge,’ zegt Hebreeën 11:29).
Geestelijke lessen
Wat een geestelijke lessen voor ons. Wat een bemoediging ook. Ook wij komen soms in moeilijke situaties terecht. Dan maakt het alles uit of ons leven toegewijd is aan de Heere, net als het leven van Mozes. Dat we de Heere Jezus kennen, en de kracht van Zijn opstanding, met Hem leven, ons door Hem laten leiden en in geloof wandelen. Niet sterk in eigen kracht, maar sterk in Zijn kracht.
‘De HEERE zal voor u strijden, en u moet stil zijn’ (Exodus 14:14). Deze woorden die de Heere sprak toen het volk Israel voor de Schelfzee stond, spreekt Hij ook tot ons. In verwachting mogen we uitzien naar wat Hij gaat doen in ons leven.
Komt er dan altijd een droog pad door de zee? ‘Wanneer u zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn, door rivieren, zij zullen u niet overspoelen’ (Jesaja 43:2). De Heere gaat mee. Altijd. Ook als we in de zee of in de rivier terecht komen. Hij zal zorgen, in dit leven en ons ook brengen, op Zijn tijd, in het Vaderhuis met de vele woningen (Johannes 14:2), het gebouw, het huis van God, eeuwig in de hemelen (2 Korinthe 5:1). Het volk Israel was onderweg naar het aardse Kanaän, wij naar het hemelse en later naar Zijn vrederijk, de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, als het nieuwe Jeruzalem.
Dirk van Genderen
(Met dank aan Asher Intrater, oprichter en directeur van Revive Israel Ministries en betrokken bij de Ahavat Yeshua gemeente in Jeruzalem en de Tiferet Yeshua gemeente in Tel Aviv)
Geplaatst op zaterdag 10 maart 2018 om 8:57
Dank u Dirk voor al uw bemoedigende woorden. Ik zie er elke week naar uit! Maar in de eerste plaats dank ik de Heer voor heel Zijn Woord! Hij voedde mij op met de psalmen! Ik wil graag wijzen op psalm 149: het triomflied van Israël. “Zing de Here een nieuw lied, zijn lof in de gemeente der vromen.” Dat zijn ook wij: Zijn gemeente in deze tijd! “Want de Heer heeft een welbehagen in Zijn volk, Hij kroont de ootmoedigen met heil.” En lees daar maar eens verder tot: “Dat is de luister van al zijn gunstgenoten. Halleluja.” Hij geeft ons alles wat nodig is om Jezus’ werk verder te zetten: de machten binden, het woord te verkondigen al lovend (vers 6). Hoe mooi is dat!
Geplaatst op zaterdag 10 maart 2018 om 16:43
Gebedsverhoring n.a.v. de genezingsdienst die niet waar bleek te zijn, las ik in uw Nieuwsbrief. Gelukkig zijn er ook gebedsverhoringen die waar zijn, en die duidelijk niet onder het hoofdstuk “toevallig” thuis horen.
Zo hoorde ik van een vrouw die een pan rijst op HOOG vuur had opgezet met de bedoeling om die af te zetten voordat zij in de auto stapte. De rijst wordt dan vanzelf gaar als er een doek over gelegd wordt en dit bespaart gas. Ze kwam er pas achter toen zij al meer dan 45 min had gereden en schrok zich wild natuurlijk. De deur zat op slot, de huisdieren waren onbeschermd en zouden of door de rook omkomen of zelfs verbranden. Ze vertelde dat ze vurig de Heere aanriep en Hem vroeg om een engel te sturen om het vuur af te zetten, want ze kon zelf nooit meer op tijd thuis zijn. Wat een terugweg was dat. Ze vertelde dat ze het bijna niet kon volbrengen. Toen ze de straat in reed, keek ze eerst of er een brandweer wagen te zien was, maar nee, niets te zien. Dichter bij huis gekomen bleek er ook geen rook te ontsnappen of iets dergelijks. Ze deed de deur open, en ja, de keuken stond vol rook. Ze keek naar het gasstel, en vond dit afgezet tot haar grote bewondering om dit grote wonder te mogen aanschouwen. De pan was al behoorlijk afgekoeld, maar stond nog op zijn plek. Alleen het gas was wel afgedraaid. De rijst op de bodem was tot halverwege de pan roetzwart geworden, maar bovenop nog maar net geel om te zien. Er was dus inderdaad een engel binnen geweest om dit grote onheil af te wenden. Het is te groot voor woorden! Ze vertelde nog dat ze zich afvroeg of de dieren de engel hadden gezien, aangezien de ezel van Biliam de engel ook kon zien. Wat een dankbaarheid, wat een getuigenis. Dit getuigenis moest ik even kwijt. Tot eer van onze God en ondersteuning van de mens die hoopt op gebedsverhoring.
Geplaatst op zaterdag 10 maart 2018 om 19:09
Shalom allen die meelezen en/of reageren.
Een pad… dan denk ik aan Tehilim/Psalm 119; Uw Woord Jahweh, is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.
Tehilim/Psalm 19 is een lofpsalm over Jahweh’s/Gods schepping
en Psalm 1 gaat over 2 wegen/2 paden die we kunnen volgen.
Deze 3 Psalmen gaan ‘toevallig’ allemaal over de leefregels *Thora, zoals onze Schepper bedoeld heeft, opdat het ons wel ga, zodat we gelukkig zijn!
De Psalmen zijn voor mij een medicijn, voor mijn geest, ziel en lichaam, ik mag Hem, de Eeuwige loven, lofzingen, Hem mijn liefde betonen, Hem eer bewijzen en voel me daarbij innig verbonden met JHWH’s volk, Israël, Zijn land, Jeruzalem, Zijn eeuwige Stad, ondeelbare hoofdstad, nu het centrum van verdeeldheid, straks de Stad van de Shalom, Stad van de vrede en heil, Davids stad.
Jeshua de Messias, is de vervulde Torah, niet wat de ouden zeiden, uit het oude verbond – Hij verwees wel naar het oude verbond – deze heeft niet afgedaan, het Woord van Jahweh, de Heere God heeft niet afgedaan, maar is vervolmaakt. Door het volmaakte en vlekkeloos Lam, Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven, dus wat Jeshua de Messias zegt: Hij is de Goede Herder, dus hoeven we niet in de duisternis te wandelen, of te dolen… Jahweh heeft ons vanaf de eerste mensen, Adam en Eva in álles voorzien, het was goed, zeer goed, de eerste geboden waren slechts 2 geboden; 2 bomen = 2 wegen/2 paden; 1) de boom des levens en 2) de boom der kennis van goed en kwaad, van welke boom eten wij, welk pad kiezen wij? Wij zij vrij om te kiezen.
Shalom 🕎
J.J.
🕊
Geplaatst op zaterdag 10 maart 2018 om 20:24
Op facebook kom ik ze tegen, mensen die totaal gefocust zijn op genezingen en wonderen. En dat terwijl Col. 3: 1 – 3 zo duidelijk zegt, dat we gefocust op Jezus dienen te zijn! Veel christenen zijn zich er niet van bewust, dat ook de antichrist komt met wonderen en tekenen. Dat niet alle genezingen en wonderen die plaatsvinden van de God van Abraham, Izaäk en Jacob komen, waarschuwt Jezus heel duidelijk voor! Zelfs het “in de naam van Jezus” zegt NIETS!! Mattheus 7: 21 – 23
“Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is.
22Velen zullen op die dag tegen Mij zeggen: Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam demonen uitgedreven, en in Uw Naam veel krachten gedaan?
23Dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij, u die de wetteloosheid werkt!”
Focus daarom nooit op de wonderen en tekenen! Van de “imitatie” genezingen vallen velen terug en dan raken we in totale verwarring en worden we daarover vrijwel nooit eerlijk geïnformeerd!! De “echte” genezingen vinden vaak in het verborgene plaats!! Waarom de Heer dat zo doet, kan ik ook geen antwoord op geven. Misschien toch wel, opdat wij niet Jezus, maar de “wonderen” nalopen. Eén keer was ik zo een genezingsdienst aanwezig, waar naast de genezingen veel rare dingen gebeurden. Ik raakte in totale verwarring. Ik hoop zo iets nooit meer mee te maken. De ruimte waar het allemaal gebeurde durf ik zelfs niet meer te betreden. Bijna waren ook mij de handen opgelegd, maar de Heere verhinderde het!! Daarom voeg ik altijd de waarschuwing toe: “Let heel goed op WIE jou de handen oplegt!! Kijk naar “de vruchten” (staat ook in Mat. 7) van de voorganger en niet op de “genezingen”. Er werkt een dwaalgeest!
Geplaatst op zaterdag 10 maart 2018 om 20:36
Ik denk dat wij allemaal, wel Gods man of vrouw zijn. Als wij maar dienstbaar zijn, in zijn naam.
Wel hebben wij leiders nodig, zoals Mozes en de apostel Paulus.
Dankbaar voor uw bovenstaande schrijven.
Ook las ik uw nieuwsbrief over de genezing, of zogenaamde genezing.
Ook ik heb in mijn leven wonderen gezien. Het leven bestaat vaak niet uit toevalligheden. Ook ik lees weleens het CIP. Maar het moet mij wel van het hart, dat het vaak meer verwarring teweeg brengt onder christenen. Lijkt mij.
Onder meer de artikelen die daar voorbij komen, dit draagt vaak niet bij tot een eenheid onder Christenen. Alles komt ter sprake. Alles kan geschreven worden en gepubliceerd worden. Niet bijbels gerelateerd. Als het maar een christelijk sausje heeft. Oppassen met deze sites, lijkt mij… en een overdenking waard.
Vr gr René Postma
Geplaatst op zaterdag 10 maart 2018 om 22:42
Het is heel gemakkelijk om een show of poppenkast met “imitatie” genezingen of wonderen te ontmaskeren, omdat het heel vaak om geld of macht gaat. Satan zegt: “Met geld kan je alles kopen”. Zo werkt de HEER, onze HEILAND en VERLOSSER niet. Lees maar in JESAJA 45:13 Ik ben het, die hem verwekt heb in gerechtigheid, en al zijn wegen zal Ik effen maken; hij is het, die mijn stad herbouwen zal en mijn ballingen vrijlaten, ZONDER koopprijs en ZONDER geschenk, zegt de Here der heerscharen. Eveneens in 1 PETRUS 5:2 hoedt de kudde Gods, die bij u is, niet gedwongen, maar uit vrije beweging, naar de wil van God, NIET UIT SCHANDELIJKE WINZUCHT, maar uit bereidwilligheid
Geplaatst op zondag 11 maart 2018 om 14:30
Wat een mooi getuigenis Johanna!
Geplaatst op zondag 11 maart 2018 om 17:36
Beste Dirk,
Ik was van de week in de trein. En ik had vreselijk last van mijn maag. Ik kon op een gegeven moment niet eens meer zitten. Dus ik ging op mijn zij zitten. Op een gegeven moment toen de nood heel hoog was kwam een app van een kennis. Ik vroeg haar voor mij te bidden. Zij heeft toen voor mij gebeden. Ik heb een uur lang gebeden voor bevrijding van de pijn. Zij zou toen gaan bidden. Ik voelde warmte in mijn onderbuik na enkele ogenblikken en de pijn was weg! Ik vroeg de Here: had ik eerder haar hulp moeten inroepen? Want dan was ik misschien eerder van de pijn bevrijd. Of was het nu pas de tijd van genezing.
Hij zei toen: dat het nu pas de tijd van genezing was. Sindsdien geloof ik meer in de kracht van gebed en bid ik veel ernstiger en trouwer iedere dag. Ook heb ik meer rust dat alles op Gods tijd goed komt! Zij bad een gebed en het gebeurt. Denk ook aan Elia in Jacobus 5.
Groeten,
😊 San
Geplaatst op zondag 11 maart 2018 om 21:23
Zoals Mozes de kinderen Israels uit het diensthuis Egypte heeft geleid, met de staf Gods in de hand is het goed geweest, en goed gekomen. Hij verstond Gods stem en gaf daar dan ook gehoor gehoor aan. Zodat zelfs een watervloed, uit elkaar werd gedreven.
Leiders moeten wel zeer standvastig zijn ook, Gode boven het volk stellen. Dan is er een geopende deur, welken niemand sluiten kan, want God alleen baant Zich wegen, die door overheden, machten krachten of heirschapijen vergrendeld en toegesloten worden.
Goed om te weten dat wij ook macht kregen om op slangen en schorpioenen te treden, ja over de legermacht van de vijand. Met de belofte dat niets ons enig schade kan aanbrengen.
Vrees en angst komen soms op je af springen. Maar met Jezus mogen we meer dan overwinnaar(s). Het gebroken hart heelt Hij, en het geknakte riet verbreekt Hij niet, op de duur wordt alles weer herstelt. Dat geeft mij moed en troost.
Geplaatst op maandag 12 maart 2018 om 11:21
Sjalom Dirk, anderen,
Jaarlijks herdenkt het gehele Huis van Israël Pesach. In gedachten voelen wij ons verbonden met onze voorvaderen die letterlijk uit de duisternis zijn ontsnapt. Om dit beeld levendig te houden mogen de jongste kinderen van het gezin vragen stellen over dat gebeurde. Zo blijft de geschiedenis levendig en staat het eenmalige niet op zich zelf. Op dat pad door de zee liggen de strijdwagens van de Farao als stille getuigen op een diepte van 200 meter. Daarmee is het bewijs geleverd dat de berg Horeb niet op de plaats staat die de kerk heeft aangewezen, want dat is nog steeds grondgebied van Egypte. De zwartgeblakerde rotsen van de Horeb liggen op het Arabische schiereiland. Nu verboden gebied en door Google onherkenbaar gemaakt. Juist in dat gebied was er voldoende ruimte om daar met een groot aantal mensen te bivakkeren.
Op die plaats was het Huis van Israël zeer dicht bij de Eeuwige en het was de beste tijd voor hen. Moeten we dan terugverlangen naar de woestijn? Nee, we moeten vooruit kijken naar de nog te vervullen beloften die er nog wachten voor mijn volksgenoten. Die weg moeten wij nog afleggen en wij zullen als Huis van Israël nog veel tegenstand moeten incasseren waaronder ook van christenen die dacht ik wel beter moeten weten.
Toch proberen we samen die zware weg te lopen. Net als het pad door de zee met watermuren van tweehonderd meter hoog kunnen we gelukkig maar een ding. Het pad volgen naar de overkant. En wij, Huis van Israël, weten wat dat is om te vertrouwen op het Woord van de Eeuwige die ons de weg wijst. We liepen niet alleen tussen die watermuren en mensen van allerlei slag voegden zich bij ons om de overkant te bereiken. Dat geeft én biedt perspectief. Gescheiden optrekken door de moeite van deze tijd? Nee toch? We mogen samen optrekken met het einddoel voor ogen. Daar zouden we de Eeuwige ontmoeten en van Hem leren hoe wij ons moeten gedragen naar elkaar.
Geplaatst op maandag 12 maart 2018 om 15:54
Ik ken het verhaal van de uittocht uit Egypte. En ook de verhouding tussen God en Mozes. Prachtige verhalen. Maar ik heb een probleem. Er zijn vele mensen die de kerk verlaten hebben en ook deze verhalen hebben gehoord. En natuurlijk ook de verhalen en de wonderen van de Heiland. En toch ze blijven weg. Is de aantrekkingskracht van de wereld zo groot geworden? Wat kunnen wij doen, behalve bidden om deze mensen te vertellen over de wonderen van Gods genade. Ik weet, ook ik ben afhankelijk van God. En uit de kringen waar ik uit vandaan kom, hebben wij de wonderbaarlijke verhalen nooit gehoord.
Zijn we doof? IK geniet van de verhalen en probeer ze ook te begrijpen. Ik had ook graag gewild, dat ook in onze kerk zulke verhalen naar buiten kwamen. Jammer. Niettemin ik waardeer de stukken die je schrijft en ik lees ze met genoegen.
Geplaatst op dinsdag 13 maart 2018 om 10:00
Beste Dirk,
Je begint in het stukje met het noemen van 2 namen die een man naar God’s hart worden genoemd, Mozes en David. Hierbij ga je uitgebreid in op Mozes en David wordt verder niet genoemd. David een man naar God’s hart, ja maar ging vreemd met de, waarschijnlijk, zeer aantrekkelijke buurvrouw, liet haar man, heel bewust, uit de weg ruimen. Een man die werkelijk niets verkeerd deed. (voor zover we kunnen beoordelen) Jammer dat je daar niet wat meer op in gaat. Zo blijf ik wat hangen in je columm met gemengde gevoelens. Een man naar God’s hart, ja, maar duidelijk met een hele grote schaduw kant. En jouw insteek naar het leven van nu van ons mensen is ook heel begrijpelijk Maar ja David……, en zijn leven hoe zit het dan met ons. In onze tijd zijn er ook mensen zoals David, misschien ben ik er zelf wel een of jouw buurman of… Nu ja ik weet uiteraard ook niet alles maar dit wilde ik even kwijt.
Geplaatst op dinsdag 13 maart 2018 om 13:37
Bedankt Dirk. Wie zijn wij zonder God. Hij is getrouw zijn Woord is waarheid. Wie zijn wij zonder het volk Israël. Wij zouden niet geënt kunnen worden in hun olijfboom door God gekozen. Zijn oogappel. Tot aan het bot zondig zijn wij allemaal. Daarom wandel met de Here Jezus, neem de Heilige Geest in je hart. Ken de machtige daden God’s door de bijbel en laat niemand je tegen houden de Bijbel te lezen met zijn Geest, want het zaad gezaaid, door het lezen van de Bijbel gaat altijd kiemen. Liefs Dineke.