Veel vervolgde christenen leven met de dood voor ogen. Elke dag kan hun laatste zijn. Niet dat ze dat allemaal erg vinden. Hun ziel kan immers niet gedood worden, alleen hun lichaam. Na hun dood zal hun ziel direct bij God in de hemel zijn. Ze beseffen dat ze pelgrims en vreemdelingen op deze aarde zijn. De wereld was hen niet waard, lezen we in Hebreeën 11:38. Je zou kunnen zeggen: Deze gelovigen waren te goed voor deze wereld. Deze zondige wereld verdiende het niet dat zulke mensen op haar leefden.